Δεν είχα ιδέα τι είναι το OGame έως ότου βλέπω μια μέρα δυο πολύ κοντινούς μου φίλους να μιλούν με ενθουσιασμό γι' αυτό. Από την αρχή εθίστηκα στους αριθμούς του. Το "βάπτισμα" έγινε στα τέλη Ιανουαρίου - αρχές Φεβρουαρίου του 2006 και από τότε παραμένω φανατικός οπαδός του.
Ο λόγος ήταν ότι εκείνοι οι φίλοι μου είχαν ήδη δημιουργήσει λογαριασμούς στο Universe 8.
Πάντα ήμουν επιφυλακτικός σαν παίχτης. Δημιουργήσαμε μια συμμαχία με τα παιδιά που μου γνώρισαν το OGame, αλλά οι ίδιοι αποχώρησαν γρήγορα, αφήνοντας πίσω μόνους, τον Προφήτη κι εμένα...
Προτίμησα στην αρχή να κρατήσω κάποιες αποστάσεις έως ότου κατανοήσω πως λειτουργεί το παιχνίδι κι αυτό θα το επιτύγχανα μόνο εάν ακολουθούσα τον δικό μου δρόμο, χωρίς να ενταχθώ σε κάποια συμμαχία.
Κάποιος θα μπορούσε να χαθεί σε έναν κυκεώνα απόψεων που να αφορούν αυτό το θέμα.
Η ιστορία των Ελλήνων δικαιολογεί απόλυτα τέτοια συμπεριφορά. Έχοντας υπομείνει 400 χρόνια σκλαβιάς έχει ως άμεσο επακόλουθο να γαντζωθούμε στα ήθη κι έθιμα μας, προσπαθώντας να διαφυλάξουμε την ταυτότητα μας. Ήταν επόμενο λοιπόν να απομακρύνουμε κάθε ξένη επιρροή και να βασιστούμε, εμπιστευτούμε, μόνο εμάς.
Αυτή η συμπεριφορά όμως έχει ριζώσει μέσα μας. Οποιαδήποτε πτυχή της ζωής μας κι αν κοιτάξουμε, θα δούμε ότι ηθελημένα ή μη, τη διαιωνίζουμε.
Αυτό παρατηρείται και στο OGame. Όντας μόνο ένα παιχνίδι κάποιος μπορεί να πιστέψει ότι δεν θα συναντήσει τέτοιου είδους συμπεριφορές. Σύντομα όμως θα διαπιστώσει ότι είναι πια στη φύση μας και το παιχνίδι δεν αποτελεί εξαίρεση.
Ούτε θέλω, ούτε σκοπεύω να κρίνω κανέναν. Όσο Έλληνες είναι οι άλλοι, άλλο τόσο είμαι κι εγώ. Πιστεύω όμως ότι υπάρχουν καταστάσεις όπου δεν αρμόζει αυτή η συμπεριφορά. Έτσι και στο OGame θα πρέπει να αποβάλλουμε αυτά τα στοιχεία, γιατί στο μόνο που οδηγούμαστε είναι να χάνουμε το νόημα και να μην διασκεδάζουμε.
Μην ξεχνάμε ότι είτε το θέλουμε, είτε όχι όλη η γη είναι πια ένα. Η παγκόσμια οικονομία και επικοινωνία δεν μας αφήνουν περιθώρια να "κλεινόμαστε στο καβούκι μας". Για να αποφευχθούν παρανοήσεις, δεν μιλάω για ξεπούλημα των αξιών μας, αλλά πρέπει πια να κάνουμε ένα άνοιγμα προς τα έξω, διαφορετικά η Ελλαδίτσα μας θα μαραζώσει.
Κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι έχω ξεφύγει από το θέμα. Κάθε άλλο. Το ταμπού ότι οι Έλληνες θα πρέπει να είναι μέλη μόνο ελληνικών συμμαχιών πηγάζει από εκεί. Δεν βρίσκω τίποτα που να συνδέει την προδοσία με την επιθυμία μου να μην συγχέω το παιχνίδι με την πραγματική ζωή. Σίγουρα τα ερεθίσματα που δέχεται ο καθένας αντικατοπτρίζονται σε όλες τις ενέργειές του, πιστεύω όμως ότι θα πρέπει να απεγκλωβιστούμε πια από αυτό το "λαβύρινθο" που λέγεται ξενοφοβία.
- Οι απαντήσεις σου δείχνουν πως το έχεις μελετήσει αρκετά. Είναι στάση ζωής ή έτυχε να βιώσεις παρόμοιες εμπειρίες από άλλα παιχνίδια ή/και καταστάσεις;Μην κρυβόμαστε. Όλοι μας έχουμε ανάλογες εμπειρίες και δεν αναφέρομαι σε επίπεδο παιχνιδιού μόνο, αλλά σε πολύ σοβαρά θέματα που αφορούν την καθημερινότητα μας. Ο μόνος παράγοντας που μας διαφοροποιεί είναι το γεγονός ότι ορισμένοι το κοιτάζουν κατάματα και ορισμένοι εθελοτυφλούν.
- Μια που το 'φερε η κουβέντα... Με τι άλλο ασχολείται ο Kerberos στον ελεύθερο του χρόνο (αν του αφήνει καθόλου το OGame);Καλύτερα να μην προχωρήσουμε βαθύτερα σε αυτή τη συζήτηση γιατί μεν κάποιοι μπορεί να μην ενδιαφέρονται και δε θα το αναλύουμε για χρόνια.
- Αν κρίνω από τον εαυτό μου, όσο πιο πολύ ανεβαίνει κάποιος στην κατάταξη, τόσο λιγότερο χρόνο απασχολεί στο παιχνίδι, αλλά τόσο πιο μοιραίο μπορεί να αποβεί ένα λάθος. Πόσο χρόνο διαθέτεις τώρα για το παιχνίδι;Ο
Κerberos σίγουρα δεν είναι αυτό που πολλοί έχουν φανταστεί. Ένα άτομο καιροσκόπο που ξοδεύει όλο τον ελεύθερο του χρόνο στο να ασχολείται με το OGame. Παραδέχομαι ότι όταν πρωτοξεκίνησα δεν απολάμβανα ιδιαίτερα τον ύπνο μου, αλλά ήμουν συνεχώς στο πόδι προσπαθώντας να "ninja-ρω" τους πάντες.
Σαν "μικρός" κι εγώ δεχόμουν αναρίθμητες επιθέσεις καθημερινά και πιστεύω ότι ήταν ένας από τους λόγους που με βοήθησαν να κατανοήσω το παιχνίδι και σταδιακά να ανέβω στην κατάταξη.
Όπως είπες κι εσύ
Locked όμως, όσο περισσότερο κάποιος ισχυροποιεί την θέση του, τόσο λιγότερο χρόνο χρειάζεται να αφιερώνει στο OGame. Έχοντας πραγματικά ένα πνιγμένο καθημερινό πρόγραμμα (πανεπιστήμιο, πρακτική, hobbies και φυσικά, η ευλογία για μας τους άντρες: γυναίκα) δεν είμαι διατεθειμένος να παραμελήσω τίποτα.
Το καθένα με βάσει τη συμαντικότητά του καταλαμβάνει και τον αντίστοιχο χρόνο που του αναλογεί - το OGame δεν είναι η κορυφή σε καμία περίπτωση.
- Αντιθέτως... εγώ διαπιστώνω - και δεν είμαι ο μόνος, πως "χτύπησες" κορυφή στο OGame... Απέχεις ελάχιστα από τις πρώτες θέσεις της κατάταξης και με δεδομένο πως όσοι μεσολαβούν μέχρι την πρώτη θέση δεν έχουν τον ρυθμό σου, κάποια στιγμή θα βρεθείς στην 1η θέση. Ποιά είναι η δική σου πρόβλεψη και τί δυσκολίες πιστεύεις πως έχεις να αντιμετωπίσεις;Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι πολύ απλός. Το OGame είναι παιχνίδι στρατηγικής, αλλά - αν το κοιτάξεις από άλλη οπτική - και οικονομίας (σπουδάζω οικονομικά παρεμπιπτόντως). Προσπάθησα, και πιστεύω τα κατάφερα, να βρω τη χρυσή τομή έτσι ώστε να μεγιστοποιώ το αποδιδόμενο κέρδος, σε κάθε μου ενέργεια.
Στο Universe 8 εντάχθηκα σχετικά αργά (περίπου έξι μήνες από τότε που ξεκίνησε) και μια καριέρα "αγρότη" σίγουρα δεν ήταν αυτό που έψαχνα. Είναι προφανές ότι τα κέρδη που σου αποδίδει ο στόλος είναι πολλαπλάσια από αυτά των ορυχείων. Φυσικά δεν υπάρχει η σιγουριά του "βασικού μισθού" που απολαμβάνει ένας miner, αλλά όπως και στην πραγματική ζωή, έτσι κι εδώ, το ρίσκο αμείβεται καλά. Βασική τακτική μου λοιπόν ήταν μία. Να προσπαθώ να λαμβάνω τη μέγιστη αποδοτικότητα από κάθε ύλη που ξόδευα. Επενδύοντας σε άμυνα για παράδειγμα, δεν βλέπω τον τρόπο, που στο μέλλον μπορεί να σου αποσβέσει τις ύλες που σπατάλησες.
Όσον αφορά την πρόβλεψη μου, δεν θέλω να προβώ σε γρήγορα συμπεράσματα, αλλά όπως είπες, έως τώρα ο ρυθμός ανάπτυξης μου είναι μεγαλύτερος από εκείνων των υπολοίπων παικτών. Ελπίζω να μπορέσω να συνεχίσω με αυτούς τους ρυθμούς. Δυσκολίες δεν μπορώ να πω ότι αντιμετωπίζω, αφού έχω πια φτάσει στο σημείο να μην ανησυχώ για πιθανό crash. Φυσικά το fleetsave ακόμα και τώρα αποτελεί "ευαγγέλιο".
- Ποια τακτική βρίσκεις πιο προσοδοφόρα, τις πολλές και μικρές επιθέσεις ή τις λίγες και μεγάλες σε κέρδος;Οι πολλές και μικρές επιθέσεις (raids) είναι το μόνιμο εισόδημα που μπορεί κάποιος παίχτης να έχει. Στο επίπεδο που είμαι τα κέρδη από τα raids μου αποδίδουν περίπου 25 χιλιάδες πόντων ημερησίως (ένα καλό crash δηλαδή). Τα μεγάλα χτυπήματα είναι αυτά που θα βοηθήσουν να καλύψεις θέσεις πολύ γρηγορότερα - είναι τα bonus, αλλά και το "αλατοπίπερο", αφού αυτά σου δίνουν όλη τη συγκίνηση.
- Εκτός από το Universe 8 παίζεις κάπου αλλού?Το Universe 8 ήταν πάντα η αγάπη μου (το πρώτο μου account). Συμμετείχα πολύ λίγο στο Universe 20 tou .οrg με ένα moonshot account, για να βοηθήσω τους φίλους μου εκεί, αλλά αποχώρησα πριν λίγες μέρες.
Πάντοτε ήμουν της άποψης ότι είναι καλύτερα κάποιος να διατηρεί μόνο έναν λογαριασμό, γιατί με αυτό τον τρόπο "τα δίνει όλα" εκεί. Είναι επόμενο λοιπόν να διαπρέψει.
Πρόσφατα όμως παραβίασα αυτή τη "συνθήκη" με τον εαυτό μου και ύστερα από μερικές προτάσεις δέχτηκα να μπω στο .gr. Θέλω να ευχαριστήσω αυτούς (και προπαντός τον κύριο στον οποίο άνηκε ο λογαριασμός) που μου το εμπιστεύθηκαν. Ναι μεν θα πρέπει να αφιερώσω λίγο χρόνο για να το στήσω σύμφωνα με τα πρότυπα μου, αλλά σίγουρα ξεκινώ με μια πολύ καλή βάση για να συνεχίσω.
- Είχα την τύχη να γνωρίσω τους πιο σημαντικούς Έλληνες παίκτες κατά την ενασχόληση μου με το παιχνίδι και διαπίστωσα πως σε κάποιους δεν αρέσει να συνεχίζουν "φτασμένους" λογαριασμούς. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που ο Sasa δεν επέστρεψε ποτέ στο Universe 8. Ήθελε να του ανήκει κάθε πόντος από το λογαριασμό του... Παρατηρώ πως δεν συμμερίζεσαι τέτοιες "ανησυχίες"...Κάθε άλλο. Το ίδιο πιστεύω κι εγώ. Πάντα είναι καλύτερα να έχεις δημιουργήσει μόνος σου το λογαριασμό, γιατί μετά το επίτευγμα θα ανήκει αποκλειστικά σε σένα. Στην προκειμένη περίπτωση δέχτηκα να πάρω το λογαριασμό γιατί είναι mining account και ξέρω ότι αργότερα θα "διώξω" τους περισσότερους διαθέσιμους πλανήτες. Άρα, από μια οπτική θα είναι σαν να κάνω μια νέα αρχή.
O
Sasa μπορεί να πιστοποιήσει αυτό που θα γράψω παρακάτω:
Όταν αποφάσισε να αποχωρήσει από το .gr είχε ήδη το δυνατότερο account στο Σύμπαν 1. Μου έγινε η πρόταση να το αναλάβω, αλλά δεν δέχτηκα. Ποτέ δεν μ' άρεσε να κρύβομαι στη σκιά άλλων. Με το παρόν account όμως δεν συμβαίνει τίποτα από τα παραπάνω. Έτσι μπορώ να πω ότι αποτελεί μια πρόκληση... σαν να ξεκινάω από την αρχή.
- Λίγο ως πολύ, "πιάσαμε" ένα θέμα που απασχολεί όλους τους παίκτες του OGame, Έλληνες κι αλλοδαπούς. Πόσο εφικτό είναι να αρχίσει κάποιος από το μηδέν και να πρωταγωνιστήσει, όταν ο πρώτος παίζει ήδη δύο έτη ή όταν το Σύμπαν αποτελείται από μόλις 2,5 με 3 χιλιάδες παίκτες;Το χρονικό διάστημα των δύο χρόνων είναι πολύ μεγάλο. Αν ο παίκτης θέλει να ανέβει ψηλά στη κατάταξη θα πρέπει στην κυριολεξία να "λιώσει την καρέκλα του". Προσωπικά δεν είμαι από αυτούς που θα αντάλλασσαν τη ζωή τους με ένα παιχνίδι. Συνιστώ λοιπόν σε όποιον σκέφτεται να ξεκινήσει σε κάποιο Universe να δει αν μπορεί να παλέψει και αν είναι εφικτό να "ανέβει" στα ranks.
Διαφορετικά, η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν υπάρχει νόημα να εγγραφεί, αφού το OGame είναι ένα κατ' εξοχήν ανταγωνιστικό παιχνίδι. Αν από την αρχή τίθεσαι εκτός ανταγωνισμού, ποιός ο λόγος να σπαταλήσεις χρόνο σε αυτό;
- Για να επανέλθω στην προηγούμενη σου τοποθέτηση, να περιμένουμε μια σειρά από μεγάλα χτυπήματα (crashes) και στο ελληνικό OGame, που θα φέρουν την "υπογραφή" του Kerberos;Δεν μπορώ να ξέρω από τώρα τι θα ακολουθήσει, να είστε σίγουροι όμως ότι θα το προσπαθήσω. Για την ώρα χτίζω τον στόλο μου και αρκούμαι σε μικρές επιθέσεις.
- Πιστεύω πως σε αντιδιαστολή με τα περισσότερα Σύμπαντα του OGame.org που "γερνούν" γρήγορα και περιορίζονται σε δύο με τρεις χιλιάδες παίκτες, το ελληνικό είναι πρόσφορο για τη γρήγορη "ανέλιξη" ενός έμπειρου παίκτη. Αυτή τη στιγμή έχει τη χαρά να φιλοξενεί πέντε χιλιάδες παίκτες, και συνεχίζει να αναπτύσσεται. Εσύ πως βλέπεις το μέλλον του OGame.gr και που πιστεύεις πως πρέπει να δώσουν βάρος οι αρμόδιοι;Αρμόδιος για μένα είναι ο κάθε παίκτης χωριστά. Το .gr είναι ακόμα καινούριο και δεν έχει υποστεί φθορές. Είναι πολύ λογικό λοιπόν να απαρτίζεται από τόσο μεγάλο αριθμό ατόμων. Ο καθένας μας όμως θα πρέπει να προσπαθήσει να ρίξει λίγο "αλατοπίπερο" και να το "νοστιμεύσει" με το δικό του τρόπο έτσι ώστε η προσπάθεια αυτή να στεφθεί με επιτυχία.
Πιστεύω επίσης ότι ακόμα βρισκόμαστε σε κρίσιμο στάδιο. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το OGame.gr δεν μπορεί να συγκριθεί με το .org αφού ο χώρος από τον οποίο προέρχονται οι παίκτες του είναι πιο περιορισμένος.
- Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, αλλά ακόμη είμαστε ένα μικρό χωριό... Τελευταία όμως το "χωριό" μας αντιμετωπίζει διλήμματα όπως αυτό της "ηθικής". Πόση "ηθική" χωράει σε ένα παιχνίδι; Πού αρχίζει και πού τελειώνουν τα όρια της "ηθικής" κατά τη γνώμη σου;Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να διαχωρίσουμε την ηθική από την στρατηγική. Πολλές τακτικές έχουν χαρακτηριστεί ανήθικες που όμως πολλοί θεωρούν στρατηγικές. Το OGame
είναι στρατηγικό παιχνίδι. Αν μπερδέψουμε την ηθική σε κάθε του πτυχή τότε καλύτερα να τα κλείσουμε όλα και να πάμε για μπανάκι. Και στη θάλασσα σίγουρα θα βρείτε όμορφες ασχολίες για να περάσετε το χρόνο σας.
Τα όρια λοιπόν θα τα θέσει ο καθένας χωριστά, αλλά να μην ξεχνάμε ότι είναι παιχνίδι και μάλιστα
πολεμικό παιχνίδι.
- Ουσιαστικά μου λες πως πρόκειται για τεχνολογικό αναλφαβητισμό. Για να το εκλαϊκεύσω, ο Έλληνας δεν ξέρει να ξεχωρίζει πότε μια διαδικτυακή "περσόνα" είναι φίλος και πότε όχι, πόση εμπιστοσύνη πρέπει να έχει σε κάποιον που γνώρισε από το internet και πως να εφαρμόσει τις ηθικές του αξίες... σε ένα παιχνίδι στρατηγικής!Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι από τη στιγμή που αποτελεί παιχνίδι και δεν εμπλέκεται ο παράγοντας της προσωπικής επαφής, θα πρέπει να είμαστε ανεκτικότεροι και πιο επιφυλακτικοί σε ορισμένα ζητήματα.
Πώς μπορεί κάποιος να συζητήσει για ηθική μέσα από το διαδίκτυο και πόσο μάλλον να εκφέρει γνώμη για την ηθική των άλλων ατόμων μέσα από ένα χτύπημα (crash) ή ένα οποιοδήποτε συμβάν; Ποιά είναι τα διαπιστευτήρια που σου δίνονται για την προσωπικότητα των ατόμων με τα οποία συνδιαλέγεσαι;
- Το δέσιμο με τους υπόλοιπους συμμάχους σου, η καθημερινή σου (διαδικυτακή) "τριβή" μαζί τους, η συμμετοχή σε δράσεις (crashes) που προκαλούν συναισθήματα δεν δημιουργούν μια δεδομένη ηθική αντιμετώπιση;Σίγουρα μια συνεχής επαφή με ορισμένα άτομα θα αποτελέσει και την αρχή "διαδικτυακής φιλίας". Για να φτάσουμε όμως στο σημείο εκείνο, όπου ο απέναντι μας αλλά κι εμείς θα αναμένουμε μια συγκεκριμένη ηθική αντιμετώπιση, θα πρέπει να έχουν προηγηθεί συζητήσεις και “ανοίγματα” τα οποία θα επιτρέψουν να δημιουργηθεί μια τέτοια σχέση.
Είναι πολύ λογικό να είναι πιο χρονοβόρο και απαιτούνται περισσότερες υποχωρήσεις ώστε να κερδίσεις η να κερδίσουν την εμπιστοσύνη σου.
Αναμφίβολα λίγα ανέκδοτα στο
mirc δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να συγκριθούν με λίγα ανέκδοτα από κάποιον που βλέπεις μπροστά σου και μπορείς να καταγράψεις
και τις αντιδράσεις του.
- Η συμμετοχή σε μια συμμαχία είναι για σένα ηθική δέσμευση;Σίγουρα. Για να βρίσκεσαι σε αυτή τη συμμαχία σημαίνει ότι σε αντιπροσωπεύει και σε "ολοκληρώνει" σαν παίχτη. Αυτός είναι κι ο λόγος που ποτέ δεν πήρα “ελαφρά τη καρδία” το θέμα της ένταξης μου σε μια συμμαχία.
Η
UW υπήρξε η μοναδική alliance στην οποία συμμετείχα. Όταν πια φτάσετε στο σημείο να αποκαλέσετε τη συμμαχία σας
οικογένεια, τότε μόνο θα κατανοήσετε το νόημα του να αποτελείτε μέρος της. Τότε και μόνο τότε θα είσαστε διατεθειμένοι να δώσετε και τον εαυτό σας γι’ αυτούς.
Όντας μέλος πολυεθνικής συμμαχίας γνωρίζω ότι όταν εμφανίζονται περισσότερες από μια εθνικότητες παρουσιάζονται και περισσότερες δυσκολίες. Καλή θέληση, συνεργασία και μια ισχυρή ηγεσία μπορούν να υπερπηδήσουν τα εμπόδια που θα εμφανιστούν στην πορεία.
Όπως άφησα και πριν να εννοηθεί, η συμμαχία αποτελεί καταλυτικό παράγοντα στη δράση των μελών της. Βοηθάς, βοηθιέσαι, στηρίζεις, στηρίζεσαι, μαθαίνεις για το παιχνίδι, για τον εαυτό σου - με λίγα λόγια ολοκληρώνεσαι σαν παίχτης. Όμως θα πρέπει να διαλέξει κανείς προσεκτικά που θα στηριχτεί και γι' αυτό το λόγο είναι μεγάλη υπόθεση η επιλογή της κατάλληλης συμμαχίας.
- Η συμμετοχή σε μια συμμαχία συνεπάγεται και την ενεργή συμμετοχή σε ένα φόρουμ? Ο Sasa σε προηγούμενη συνέντευξη δήλωνε πως με τα μέλη της συμμαχίας του τον υποστήριξαν και τον ενέπνευσαν για ακόμη μεγαλύτερα χτυπήματα. Εσύ πως "οργανώνεις" τη δράση σου και πως έρχεσαι σε επικοινωνία με τα υπόλοιπα μέλη της συμμαχίας σου;Όπως οι περισσότερες συμμαχίες, έτσι κι η
UW διαθέτει ένα φόρουμ. Το φόρουμ αυτό χρησιμοποιείται για την λήψη αποφάσεων που αφορούν σημαντικά θέματα όπως θέματα στρατηγικής και εξωτερικής πολιτικής. Πιθανότατα να ακουστεί τρελό, αλλά χαίρομαι που σαν συμμαχία ποτέ δεν βασιστήκαμε στο φόρουμ για να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο. Τα κυκλικά (circular) μηνύματα στην κυριολεξία "πνίγουν" το inbox και δεν υπάρχει κανένας περιορισμός σε αυτά. Η επικοινωνία μέσω προγραμμάτων όπως το ΜSN είναι κομμάτι της καθημερινής OGame ζωής μας. Αυτά σε συνδυασμό με το ότι αριθμούμε μόνο 11 άτομα, μεταμόρφωσαν τη συμμαχία μας σε μια πολύ δεμένη οικογένεια.
Όλα τα παραπάνω σε προτρέπουν να μείνεις και να συνεχίσεις να επενδύεις χρόνο σε αυτό το παιχνίδι, σου δίνουν ώθηση να θέτεις μεγαλύτερους στόχους και με την υποστήριξη που βρίσκεις να τους κάνεις εν τέλει πραγματικότητα. Όπως είπε και ο
Sasa λοιπόν, η συμμαχία σου είναι αυτή που θα σε εμπνεύσει να προχωρήσεις μπροστά. Θα τολμήσω να πω ότι η συμμαχία είναι μια από τις βασικότερες αιτίες που ο
Kerberos κατόρθωσε να φτάσει εκεί που είναι σήμερα...
- Αν σου ζητούσα τώρα να θυμηθείς το crash που σε δυσκόλεψε περισσότερο, ποιο θα επέλεγες;Αναμφισβήτητα
τo πρώτο μου ninja...
Μικρός ακόμα, στα πρώτα βήματα της OGame καριέρας μου, έκανα τις πρώτες προσπάθειες να χτυπήσω αυτούς που θεωρούσαν τους εαυτούς τους ισχυρούς και μπορώ να καμαρώνω ότι το κατόρθωσα πλήρως αφού επέφερα περισσότερα από 20 ninja ΗοF, σε μια περίοδο που ούτε καν μπορούσα να διανοηθώ να "crash-άρω" κάποιον.
Ακόμα θυμάμαι το μήνυμα που έλαβα φέτος, κατά την περίοδο του Πάσχα από έναν παίκτη (ranked 300) στο Universe 8, που με ρωτούσε "πώς κατάφερα να φτάσω τόσο ψηλά", ενώ θυμόταν ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν έχασε τον στόλο του από κάποιον σαν εμένα, που βρισκόταν τόσο χαμηλά στην βαθμολογία...
Παραδέχομαι ότι η ευχαρίστηση που έλαβα τη στιγμή εκείνη ήταν μεγάλη!
- Αν σου ζητούσα να θυμηθείς τον παίκτη που σε "χάραξε" και σε ενέπνευσε, ποιος θα ήταν αυτός;Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έρχεται αυθόρμητα. Ξεκινώντας στο Universe 8 όπως όλοι, έτσι κι εγώ κοίταξα την βαθμολογία για να δω που βρίσκομαι. Τότε ήταν που είδα για πρώτη φόρα το όνομα
Sasa και τη συμμαχία
Hellas δίπλα του. Ένιωσα περήφανος που ένας Έλληνας βρισκόταν πρώτος στην κατάταξη. Εκείνος ήταν που με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα και σίγουρα σε εκείνον οφείλω μέρος αυτού που είμαι τώρα.
Ύστερα από τον άδικο, κατά τη γνώμη μου, αποκλεισμό που δέχτηκε ορκίστηκα ένα πράγμα. Όπως κι αυτός, θα προσπαθούσα κι εγώ να δείξω στους ξένους την αξία των Ελλήνων. Τότε φαινόταν απλά ένα όνειρο, αλλά η ιστορία έχει αποδείξει ότι η θέληση και η επιμονή πάντα κερδίζει.
Στο Universe 8 τώρα έξι από τα δέκα καλύτερα χτυπήματα ανήκουν σε Έλληνες. Θέλω να ελπίζω λοιπόν ότι φανήκαμε αντάξιοι της κληρονομιάς που μας άφησε.
- Νομίζω πως μ' αυτό μπορούμε να κλείσουμε την συνέντευξη μας. Θα σου ευχηθώ να "γεμίσετε" το TOP 10 και τις πρώτες θέσεις της κατάταξης και κατά ένα τρόπο να "πάρετε πίσω το αίμα σας"...Θα το προσπαθήσουμε και ίσως εκστομίσω ύβρη, τολμώντας να πω, ότι κάτι τέτοιο δεν είναι πια ακατόρθωτο...
Ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου για την ευκαιρία που μου προσέφερες. Ελπίζω να μη σε κούρασα και το ίδιο ελπίζω να μην κουράσω τους αναγνώστες του Hellas OGamers Blog. Ελπίζω κάποια στιγμή να βρω κι εγώ το χρόνο μετέχοντας στη συγγραφική ομάδα και να βοηθήσω στην προσπάθεια σας να "δείτε" το παιχνίδι κάτω από άλλο - πιο φιλοσοφημένο πρίσμα.
Σου εύχομαι ότι καλύτερο και ελπίζω κάποια στιγμή να επιστρέψεις στην ενεργό δράση ανάμεσα στους καλύτερους, όπου πραγματικά ανήκεις.
- Μπάρτσα χωρίς σκέψη.
- Πανάθα φυσικά! Καμιά σχέση με φανατισμό όμως... απλώς φίλαθλος.
- Δίτροχο για την ώρα...
- Ουζάκι... μη ρωτάμε αυτονόητα!
- Μελαχρινές.
... και φυσικά, ο
. Δεν είναι κωμικός, αλλά είναι θεός! Θα πρόσθετα και το ανερχόμενο - για μένα - αστέρι, τον
.
- Δύσκολη ερώτηση... Ανάλογα με την ψυχολογία της στιγμής. Ακούω μουσική κάθε είδους. Για παράδειγμα τώρα παίζει στο background Ρόκκος.
- Αν στο έλεγα, δεν θα ήταν πια δικό μας...
. για πιο σοβαρές καταστάσεις. (
